i
Papier przyjmie wszystko – podobnie jak formularz na portalach randkowych.
Użytkownicy serwisów społecznościowych nagminnie wykorzystują możliwość koloryzowania rzeczywistości i prezentowania się innym osobom w takim świetle, w jakim chcieliby być widziani w realnym życiu. Trudno jednak znaleźć motywację dla takiego zachowania. Radość wywołana lawiną wiadomości o charakterze matrymonialnym, będzie trwała jedynie do pierwszego spotkania. I co dalej?
Jeżeli dokładnie przeanalizujemy profile na większości portali randkowych, dojdziemy do wniosku, że są tam zarejestrowani najatrakcyjniejsi, najbardziej przebojowi i najlepiej wykształceni mieszkańcy kuli ziemskiej. Wszyscy młodzi, piękni, szczupli, bogaci, o rozbudowanym życiu towarzyskim, z masą znajomych i planów na życie. Oczywiście, nie ulega wątpliwości, że część z tych wpisów jest prawdziwa. Nie łudźmy się jednak nadzieją – większość użytkowników próbuje zbudować własną markę i to nie zawsze w uczciwy sposób.
O pułapkach, które czyhają na singli w Internecie, możemy przeczytać między innymi w publikacji autorstwa Bena Dirsa – 34-letniego singla, dziennikarza z Wysp Brytyjskiej. W „Karma Chameleons: No-One Said the Search for Happiness Would Be Dignified” autor przekonuje, że kłamstwo internetowe nie jest wyłącznie domeną mężczyzn, a większość przekłamań zostaje zdemaskowana już na pierwszym spotkaniu. Dirs przez rok umawiał się z potencjalnymi kandydatkami na dziewczynę; korzystał z popularnego portalu randkowego mysinglefriend.com. Każda kolejna randka aranżowana przez serwis randkowy okazywała się jednak niewypałem, ponieważ informacje zawarte w profilach Pań kompletnie odbiegały od rzeczywistości. Jak wynika z obserwacji autora, Panie najczęściej ukrywały swoją wagę. Na kolejnych miejscach niechlubnego rankingu znalazły się natomiast zapewnienia o zdrowym trybie życia i dużej aktywności towarzyskiej. Panie często kopiowały banalne opisy, z których wynikało, że każdy dzień jest pełen wrażeń, niespodzianek, a one same mają mnóstwo pomysłów na siebie i swoje życie. Studiując kilkaset podobnych charakterystyk można dojść do wniosku, że większość z nich ma wyłącznie charakter intencjonalny.
Jeżeli chodzi o mężczyzn, kłamstwa dotyczą natomiast wzrostu oraz zarobków – przynajmniej zdaniem administratorów amerykańskiego portalu OkCupid.com, którzy mieli zweryfikować informacje podawane przez userów. Okazało się, że Panowie zakłamują swój wzrost średnio o pięć centymetrów. Mężczyźni, którzy ujawnili zarobki, lubili także podkreślać miesięczne stawki, dodając do rzeczywistej kwoty ok. 20 proc.
Portal dla singli czy oszustów?
Oszustwem wspólnym – czynionym zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety – było zamieszczanie na profilach zdjęć z młodości lub fotografii fotoszopowanych. O tym jak bardzo rozczarowujące dla płci przeciwnej jest spotkanie z kandydatem, którego wygląd odbiegał od tego prezentowanego na profilach, wspominał Dirs. Anglik z rozżaleniem opisywał sytuacje, kiedy w kawiarni – zamiast szczupłej i atrakcyjnej niewiasty – pojawiała się Pani o bujnych kształtach, suchej cerze, zaniedbanych włosach i niedopasowanych ubraniach. Z analiz danych serwisu randkowego OkCupid wynika, że użytkownicy portalu wolą zamieszczać zdjęcia sprzed pięciu lat aniżeli aktualne; co ciekawe im Pani jest bardziej roznegliżowana, tym większe prawdopodobieństwo, że zdjęcie zostało wykonane przynajmniej pięć lat wcześniej.
Dlaczego zatem kłamiemy? Bo pragniemy za wszelką cenę dopasować się do wykreowanego przez kulturę obrazu idealnej kobiety/idealnego mężczyzny, zapominając jednocześnie, że ideał jest pojęciem względnym. „Wady i zalety – to często jedno i to samo. Tylko z różnych punktów widzenia.”
Ściana