Użytkownicy bloga

Czy szukanie faceta, to objaw kapitulacji?

W dzisiejszych czasach coraz częściej spotykamy się z wizerunkiem silnej i niezależnej kobiety. Sama mieszka, sama radzi sobie finansowo, sama prowadzi samochód, sama dokonuje niezbędnych napraw domowych. W czasach równouprawnienia postać singielki nikogo nie powinien dziwić. Dodatkowo doszliśmy do etapu, kiedy samotne życie stało się modne a samowystarczalność kobiet pożądana. Oczywiście, kobieta jest sobie w stanie poradzić samodzielnie.

Co jednak z potrzebą bliskości?

Wiele kobiet nie szuka partnera, ponieważ jest to zaprzeczenie ich wizerunku w społeczeństwie. Panie pozując na silne i niezależne (albo zwyczajnie takie będąc), odrzucają wszelkie zaloty i nie szukają partnera, ponieważ to mogłoby zepsuć im opinie. Przecież sama sobie radzi. Chcąc wyjść z domu dzwoni do koleżanek i robi „babski wypad” na wino w piątkowy wieczór. Czasami jednak każda z nas ma potrzebę się przytulić, być pocałowaną, czy też zwyczajnie potrzymać kogoś za rękę. O ile potrzebę seksu mogą zaspokoić przygodne romanse, czy też znajomości bez zobowiązań, wciąż pozostaje potrzeba bliskości. Nie każda z nas się do tego przyznaje, jednak każda taką potrzebę odczuwa.

Jak radzi sobie z tym singielka XXI- wieku? To powinno być pytanie retoryczne. Nie obawia się opinii innych, tylko szuka odpowiedniego mężczyzny. Być może dla niektórych wyda się to nowością, ale posiadanie faceta wcale nie niszczy wizerunku kobiety, jako silnej i niezależnej.

Dzisiejsze wyzwolone panie, same wybierają sobie partnerów.

Pomóc w tym może właśnie portal randkowy. Rejestracja nie jest objawem kapitulacji. Przeciwnie – jest dowodem na to, że w dzisiejszych czasach jesteśmy świadome, jakie cechy powinien mieć idealny facet i dążymy do znalezienia takiego. Chodząc na randki nie szukamy miłości na siłę. Szukamy osoby, która pomoże nam się rozwijać i z nami będzie dzielić piękne chwile i sukcesy. Nie chcemy kogoś, kto nas będzie ograniczał. Szukamy kogoś, kto z nami będzie dążył w kierunku ideału.

Singielki nie spotykają się już z takim napiętnowaniem, jak jeszcze dekadę temu.

Określenie „stara panna” nie jest stosowane, gdyż kobieta, tak samo jak facet, do związku może dojrzeć wcześniej, lub później. Biorąc pod uwagę brak presji społecznej, tym bardziej nie powinnyśmy mieć oporów przed szukaniem swojej drugiej połówki na portalach dla singli. Żyjemy w XXI wieku, nie musimy się więc godzić na mężczyznę wybranego przez rodziców, czy narzuconego przez społeczeństwo. Brak presji, daje nam prawo swobodnego i spokojnego wyboru. Dobrze poznać wielu mężczyzn i spokojnie zadecydować, czy z którymś z nich chce się spędzić życie. Zdecydowanie lepiej, niż utknąć w związku z pierwszym, który miał na tyle odwagi, żeby otwarcie okazać zainteresowanie. W momencie, gdy nie jest to przymus, wybór okazuje się przyjemnością.

Silne i niezależne kobiety są w społeczeństwie promowane.

Paniom takim w życiu jest dobrze, jednak nie można w tym wizerunku zatracić swojego prawdziwego ja. Pójście na randkę, czy pozwolenie komuś na zbliżenie się do siebie, nie tylko w sferze fizycznej, ale również emocjonalnej, nie jest objawem słabości. Wręcz przeciwnie – tworzenie z kimś wspólnego życia wymaga wbrew pozorom o wiele więcej siły, samozaparcia oraz kreatywności, niż życie w pojedynkę.

Nie bójmy się szukać miłości, czy to wokół siebie, czy na portalach randkowych. Silna kobieta nie potrzebuje mężczyzny. Silna kobieta chce mężczyznę i dlatego szuka oraz wybiera partnera idealnego dla siebie. 

Aby razem tworzyć coś pięknego...

Wybaczcie ciszę, ale chyba zakochałam się z wzajemnością...

Trzymajcie kciuki! On jest fantastyczny...Gentleman z poczuciem humoru. IDEAŁ.

Ranki na razie idą w odstawkę. Nigdy nie wiadomo więc lepiej nie mówić NIGDY ani ZAWSZE

Miłość, związek, wzajemność, szczęście. To teraz uprawiam

Nadzieja jest cnotą, a więc nig­dy nie opuszcza człowieka. Jest przy nim jak rzep ucze­piona i ak­tywna, na­wet wte­dy gdy porzu­cił mod­litwę, na­wet wte­dy gdy przes­tał ufać ludziom w wy­niku natłoku ich be­zeceństw, na­wet wte­dy kiedy wiarę wszelką porzu­cił i tyl­ko trwa codzien­nością ni­by we­geta­tywną. Spo­koj­nie cze­ka na najwłaściw­szy mo­ment, żeby w człowieku pięknem wyk­witnąć, te­go właści­wego je­dyne­go dru­giego człowieka, z którym będą cu­downą jed­nią is­tnienia - miłością ko­biety i mężczyz­ny."
Autor nieznany 

"Poznałem kogoś. To był przypadek. Nie szukałem jej. To było jak burza. Ona powiedziała coś, ja jej odpowiedziałem. Zanim się zorientowałem, chciałem, aby ta rozmowa trwała przez resztę mojego życia. Mam to przeczucie, że ona może być tą jedyną. Jest zupełnie szalona. Sprawia, że mam ochotę się śmiać. Trzeba nad tym popracować. Mówię o tobie, Karen. To jest ta dobra wiadomość. Zła jest taka, że nie wiem, co robić, by z tobą być. To mnie przeraża. Jeśli nie jestem z tobą teraz, to mam przeczucie, że się zagubimy. Ten świat jest wielki, pełen zakrętów i zmian. Ludzie mrugają i wtedy przegapiają tę chwilę, chwilę, która mogła zmienić ich całe życie. Nie wiem, co jest między nami. Nie wiem, dlaczego miałabyś marnować na mnie swój czas. Wiem, że cudownie pachniesz. Pachniesz domem." 
Hank Moody, Californication 

„Mężczyz­na po­winien za­bierać ko­bietę do miej­sc, które jej obiecał. Szczególnie do tych, do których mieli dot­rzeć nocą.” 
Janusz Leon Wiśniewski

"Szczęście jest jak ka­wa. Cza­sami zbyt gorzkie, zaw­sze ożyw­cze, a łap­czy­wie pi­te - parzy." 
Autor nieznany

"A że Pan Bóg ją stworzył, a szatan opętał, 
Jest więc odtąd na wieki i grzeszna, i święta, 
Zdradliwa i wierna, i dobra i zła, 
I rozkosz i rozpacz, i uśmiech i łza... 
I anioł i demon, i upiór i cud, 
I szczyt nad chmurami, i przepaść bez dna. 
Początek i koniec - kobieta - to ja."
EWA - Julian Tuwim (fragment)

"Bo wierz mi, że łatwiej wyrzucić tysiące rubli z kieszeni aniżeli jedno przywiązanie z serca."
— Bolesław Prus "Lalka"

"Nie ma czasu – tak krótkie jest życie – na sprzeczki, przeprosiny, zawiść, wyjaśnienia. Jest tylko czas na kochanie, i to w tej chwili, że się tak wyrażę."
— Mark Twain
 

Jak wiadomo jesień i pogoda za oknem nie sprzyja...i nie zachęca to czegokolwiek prawda? Z drugiej strony to mobilizujące bo tak nam tego przytulania brak. Jakiś ciepły koc by się przydał

Słuchajcie, idę na kolejną randkę! Tak! Cieszę się bo dobrze mi się rozmawiało z tym facetem Wiem, że konfrontacja na żywo bywa rozczarowująca, ale przecież nie w każdym przypadku. 

Ów mężczyzna zaproponował mi kino i kolację. Bardzo elegancko i w punkt jak dla mnie Kinomanka i miłośniczka dobrej kuchni w jednym

Film miałam wybrać ja a restaurację on. Chyba fair prawda? 

Wybrałam Przełęcz Ocalonych. Nie jest to na pewno film romantyczny, ale właśnie to jest w tym plusem. Koniec ze stereotypami! Sprawdzajmy się w sytuacjach mało oczywistych !

Co do restauracji to ma być to niespodzianka...Określiłam tylko smaki jakie preferuję. 

Idę jutro, mam więc czas na małe szlify, ale bez przesady Jestem jaka jestem

Idę teraz zapaść się w moje ukochane zajęcie...idę czytać. 

Miłego wieczoru i do następnego

Singielka

Wróciłam...

Nowa. Spokojniejsza i z większym dystansem do życia i do siebie, ale to bardzo dobrze. To oznacza jedynie, że nie będę się przejmować tyloma rzeczami iloma się przejmowałam dotychczas. Nie przerobię wszystkiego co bym chciała. Jestem jedna i życie też mam jedno. Postanawiam - WIĘCEJ LUZU.

Zamierzam mieć czas na to co mnie cieszy a przez to, że nie miałam go prawie wcale wiele ważnych rzeczy po prostu umykało mi w gęstwinie zajęć. Miłość. Na to stawiam. Do siebie, do innych, miłość sama w sobie.

Wychodzę na ulicę i uśmiecham się do ludzi. Pytam mijających mnie w sklepie ludzi jak się mają. Owszem, patrzą na mnie dziwnie, ale to ich sprawa. Ja przecież nic ZŁEGO nie robię - przeciwnie. Ludzie nauczmy się wzajemnej uprzejmości! To NIC nie kosztuje a TYYYYYLE daje

I tak sobie myślę, że jak będę tryskała tak fantastyczną energią, uśmiech z mojej twarzy nie będzie schodził to TEN najwspanialszy sam się do mnie "przyciągnie"  Bo czyż nie przyciągamy tego co z nas emanuje

To do dzieła! 

Do następnego

Singielka

Postanowiłam wyprawić się na pustkowie na kilka dni, ale jeszcze napiszę dwa słowa żeby nie było wrażenia, że jakiś "rycerz" porwał mnie i zamknął w wieży

Dużo myślałam i myślę o tym co będzie. Czy poznam kogoś na tyle ciekawego i wartościowego, że będę jeszcze w stanie dzielić z nim swoje łóżko, kubek, wannę...na tą chwilę wydaje mi się to mało prawdopodobne bo przecież już nie jestem taka młodziutka. Mam swoje przyzwyczajenia, pewnie też jakieś natręctwa...niestety. Pocieszające jest to, że będę w stanie je zmienić i zapanować nad nimi dla "dobra sprawy". Inną kwestią jest to czy w ogóle ktoś taki jeszcze istnieje i jest "do wzięcia". MAM TAKĄ NADZIEJĘ. 

Znikam więc do swojej samotni z ukochanymi książkami, kłębowiskiem myśli, które muszę, przepraszam, chcę poukładać. Wrócę lepsza, lżejsza, mądrzejsza i gotowa na nowy etap życia. Gotowa do miłości i chodzenia na randki. 

Do usłyszenia!

Singielka

Single z Ameryki kochają polskie kobiety?

Dlaczego mężczyźni z USA wykazują tak duże zainteresowanie kobietami z Polski? Ponieważ, i to wcale nie jest frazes, na całym świecie mają one opinię pięknych kobiet z klasą i  na dodatek oddanych dzieciom i rodzinie. Czego jeszcze można by oczekiwać od przyszłej żony?

Oczywiście, kiedy Polki spotykają się z Amerykanami pojawiają się różnice kulturowe. Przede wszystkim, Polki są niezwykle kobiece i oczekują szarmanckiego traktowania. Mężczyźni powinni otwierać im drzwi, płacić  rachunki w restauracji i komplementować ich wygląd. Polskie kobiety kochają też życie rodzinne: są dobrymi gospodyniami, kucharkami i matkami, jednocześnie są inteligentne i mają dobre wykształcenie. Są również różnice innego typu.

42-letni James, który szuka polskiej żony przez  portal randkowy, mówi że woli Polki od Amerykanek: „Z dziewczyną z Polski czuję doskonale,  mogę być sobą. Z partnerkami z USA mam wrażenie, że ciągle muszę grać  i nieustannie być czymś zajęty: uprawianiem jogi, bieganiem i mieć masę hobby, choćbym wolał spędzać wieczory spokojnie przed ekranem telewizora”.

Nie tak całkiem inna kultura

Z drugiej strony, amerykańska kultura popularna jest bardzo dobrze znana w Polsce. Wiele osób ogląda amerykańskie seriale i programy oraz słucha tamtejszej muzyki. Wiele pań zna popularne gwiazdy Hollywood znacznie lepiej od rodzimych aktorów. To bardzo ułatwia nawiązanie pierwszego kontaktu.

Polki są także znane z bardzo dobrych manier. „Polskie kobiety są zawsze bardzo miłe dla mnie, nawet jeżeli nie interesuje ich rozmowa ze mną” – mówi James. „To bardzo zachęcające. Nie jestem zbyt śmiałą osobą i nie jest mi łatwo otworzyć przed obcą osobą. Teraz wiem, że nikt nie będzie dla mnie niemiły czy złośliwy tylko dlatego, że taki jestem czy akurat ma zły humor. To nie jest takie oczywiste jeżeli chodzi o kobiety z państw zachodnich”.

Ciężko jest mówić o Polkach czy Amerykanach w ogólnikach. Każda osoba jest wyjątkowa i standardowy zespół cech narodowych nie zawsze będzie sprawdzał się w przypadku każdego. Traktujcie swój związek jako wyzwanie, przygodę – dzięki spotykaniu się z kimś pochodzącym z innej kultury, nigdy nie poczujecie się sobą znudzeni, a wasz związek pozostanie wiele lat.

Pełna ekscytacji siadam do komputera żeby opisać Wam wrażenia z mojej pierwszej....randki! 

Nie muszę wspominać ile czasu zajęło mi szykowanie się na "naturalne bóstwo"...ile emocji, ciekawości, godzin spędzonych z przyjaciółką na telefonie...Tu mała dygresja - przypomina mi się od razu tekst z mojej ukochanej BRIDGET JONES - "idź tam i zachowuj się nonszalancko"

Od chęci i założeń do realizacji długa droga bo przecież może zjeść nas przeogromny stres! Skoro idziemy poznać tego JEDYNEGO?!. 

Gotowa i pełna nadziei wsiadam do taksówki, która wiezie mnie na miejsce przeznaczenia chyba wieki...

Nie powiem...zastanawiałam się czy nie zawrócić, uciec, stchórzyć. W głowie gonitwa myśli - a jak nie będę wiedziała o czym mówić?? Jak mu się od razu nie spodobam? Co jeśli okaże się dla niego za gruba?? Boże! Zaczynam panikować!!! Przecież on na pewno będzie chodzącym ideałem! 

Jestem już blisko...dojeżdżamy...OK. Wysiadam stawić czoła wyzwaniu! Przecież jestem SUPER babką!. 

Wchodzę powoli do środka, rozglądam się, ale nie widzę nikogo kto chociaż w 1% przypominałby mojego wybranka. Siadam przy stoliku na końcu sali żebym za bardzo nie rzucała się w oczy. 

Co robić? Czym się zająć żeby zatuszować zdenerwowanie...Może poserfuję po internecie w smartfonie. Tak. Przecież mogę czytać ważne wiadomości ze świata! O! 

Czytam...czytam...czytam...wypatruję...czekam...zamawiam kolejną wodę z cytryną i miętą...patrzę na zegarek....O NIE!!! Już godzina po czasie! Mój wymarzony, jedyny, idealny...po prostu mnie olał....Nie przyszedł....

I tyle z mojej pierwszej, cudownej RANDKI przez duże R! 

Ale nie zamierzam się poddawać...szukam dalej! A temu "panu" już dziękuję!

Stało się! Idę dziś na pierwszą randkę Szybko poszło...

Napisał do mnie pewien mężczyzna, którego tożsamości z przyczyn oczywistych nie mogę zdradzić. Rozmowa bardzo przyjemna, nawet na poziomie.

Nie pisałam jeszcze o tym jaki typ mężczyzny mnie interesuje więc będę wplatać w moje wynurzenia Mężczyzna NA POZIOMIE.

Właśnie. Czasy są takie, że niestety odczuwam mocny deficyt panów, którzy wiedzą co znaczy szacunek i savoir-vivre. Panowie z empatią i poczuciem humoru. Takiego w dużym skrócie poszukuję Z nadzieją, że go znajdę rozpoczynam każdy dzień. Dobra energia to podstawa!

Hmmm tylko w co się ubrać...

Elegancko? Nieeee. Nie chcę żeby pomyślał, że się "odstawiłam". Założę więc moje ukochane dżinsy i białą, luźna koszulę. Podwinę rękawy a na szyje zarzucę perły! Tak! Perły! Odrobina ekstrawagancji jeszcze nikogo nie zabiła. Niech wie, że ma do czynienia z kobietą odważną, która nie boi się wyzwań!

Spóźnić się trochę czy być punktualnie...? Te "złote rady" w pismach kobiecych robią nam wodę z mózgu. W jednych piszą - "spóźnij się bo inaczej będzie wiedział, że Ci zależy". W innych - "nie wypada się spóźniać kobiecie z klasą"....Oszaleć można. Bądź mądra i wybierz właściwszą "opcję". Wiecie co? Będę punktualnie. Szanuję swój i czyjś czas. Randka to nie przypadkowe spotkanie w fast foodzie.

Jest 17:30 co oznacza, że do wyjścia zostało mi półtorej godziny...To sygnał, że należy zacząć się szykować Jestem fajnie podekscytowana Bardzo lubię to uczucie. Oczywiście lekki stresik też jest, ale pokonamy go

Opowiem jutro jak było...Paaaa

Pamiętnik singielki.

Czas żeby odpowiedzieć sobie na pytanie czy jestem singielką z wyboru czy po prostu nie znalazłam jeszcze nikogo właściwego...

Zastanawiam się czy określałam się mianem singla z wyboru tylko dlatego, że to wstydliwe, że jestem sama czy cel był inny. Jeśli inny to jaki? Przecież tak naprawdę nie chcę być sama. Lubię bywać sama ze sobą, ale nie jest to tożsame z byciem samą całe życie.

W związku z tym drogi blogu postanowiłam przestać oszukiwać samą siebie i wziąć się na serio za randkowanie.

TAK! Będę się umawiać z mężczyznami, poznawać ich, odkrywać ich osobowości (to może być nawet zabawne w niektórych przypadkach!) i może spotkam takiego, w którym się zakocham najlepiej z wzajemnością.

Tylko pytanie jak to zrobić? Na pewno nie na imprezach bo tam raczej nikogo sensownego nie poznam co najwyżej napalonych na szybki numerem samców. To nie dla mnie. Seks owszem, ale z moim upolowanym księciem na całe życie.

Cóż. Decyduję się na poszukiwania na portalach randkowych. Byłam sceptyczna, ale to chyba najwygodniejsza i najmniej inwazyjna i narażająca osobę polującą na miłość na ewentualny obciach, bo przecież oboje szukamy tego samego. Mam nadzieję...

Oczywiście wszystko wyjdzie w praniu, ale nastawić się trzeba do tego przedsięwzięcia DOBRZE. W związku z tym ubieram się w pozytywne myśli i dobrą energię i....do dzieła!

P.S. Na szpilki jeszcze przyjdzie czas